Od dłuższego czasu rozwój motoryczny Brunera nabiera tempa wręcz wykładniczo. Na pewno pomagają ćwiczenia z „ciocią” Marzeną. Jeździ więc Brat na Puławską pobawić się fajnymi zabawkami i przy okazji tej zabawy, ciocia robi swoje voodoo i inne tricki, niczym Harry z Tybetu.
W domu natomiast prezentuje nam nabrane na treningach umiejętności. Zaczęło się od raczkowania. Powoli, powoli zaczął przeskakiwać z tyłka na kolana i o dziwo od razu poruszał się do przodu! Po chwili zmieniał pozycję jak na pstryknięcie włącznikiem. Jak tylko ciocia zobaczyła, że dobrze sobie z tym radzi, to zaczęła go pionować i niedługo później zaczął się podnosić i podciągać. Najpierw powolutku przy meblach i w łóżeczku, a chwilę później przy wszystkim, przy czym się da. Obecnie jest na etapie chodzenia z przytrzymaniem. Zdecydowanie najlepiej chodzi mu się z krzesłem, jak widać Ikea zawsze przydatna! Chodzik też już został uruchomiony i śmiga z nim w te i z powrotem. Idzie mu całkiem sprawnie, ale jeśli natrafi na jakąś przeszkodę lub zblokuje się przy drzwiach balkonowych, to uchowaj nas! Krzyk jakby co najmniej paznokcie mu wyrywali! Najważniejsze jednak jest to, że rozwój idzie tak dobrze, że zaczyna tańczyć. I to nie na rękach jak zazwyczaj, ale sam, na stojąco, przy głośniku. Wystarczy puścić Kinobe – Slip Into Something More Comfortable i po kilku sekundach, gdziekolwiek by nie był wcześniej, stoi przy głośniku i rusza zadkiem niczym Beyoncee.
Jak mniemam, jeszcze chwila i zacznie chodzić, także dopiero zrobi się wesoło. Będę mógł go przewracać i gonić. A jak już zacznie biegać to Stwórcy tego nie ogarną!
