Wróżka zębuszka miała dużo pracy w tym tygodniu. Najpierw musiała odwiedzić Bruna, który wyrwał sobie pierwszego zęba. Kilka dni później przyleciała do mnie, ponieważ musiałem pozbyć się jednej piątki, która blokowała wyjście i ułożenie się okolicznym zębom.
Do tych wszystkich wydarzeń prowadziło jednak wiele różnych przystanków. Bruna mleczne uzębienie już od jakiegoś czasu przygotowywało się na ewakuację. Szpary pomiędzy zębami się poszerzyły i pewnego wieczoru zaanonsował nam, że rusza mu się dolna jedynka. Od tego momentu notorycznie pomagał jej rozruszać się coraz bardziej, aż do kulminacyjnego wieczoru, kiedy to przed samą kolacją dokonał wyrwania. Był oczywiście z tego powodu bardzo szczęśliwy i bardzo dumy. Tak bardzo, że nie przeszkadzała mu nawet lejąca się z rany krew. Gry emocje już trochę opadły, ząb został schowany pod poduszkę, a wróżka zrobiła swoje.
W moim przypadku sytuacja była zgoła inna i wcale nie planowałem spotykać się z zębuszką. Miesiąc wcześniej byłem na wizycie u dentystki, która po sprawdzeniu mojego pantomogramu oznajmiła, że górna piątka prawdopodobnie będzie musiała zostać usunięta, ponieważ blokuje inne okoliczne zęby przed spokojnym i prostym wyrośnięciem. Nim zapadła ostateczna decyzja, założyła mi specjalną gumkę, która miała pomóc zrobić miejsce między zębami. Prawdopodobieństwo, że nie wyleci było bardzo niewielkie, ale spróbować trzeba było. Oczywiście gumka była niesamowicie irytująca i cały czas nie dawała mi spokoju. Po dwóch dniach walki, mój język okazał się zdecydowanym zwycięzcą tej nierównej walki, a gumka wyleciała. Oznaczało to jedno – wyrywanie. W dniu umówionej wizyty trochę się stresowałem, jednak Stwórcy zapewniali mnie, że najbardziej bolesne będzie znieczulenie, a samego wyrywania praktycznie nie poczuję. Tak też się stało. Minutę po tym, jak znieczulenie zaczęło działać, ząb już czekał na mnie w woreczku. W drodze powrotnej puściliśmy moją ulubioną ostatnio piosenkę The Weekend – Can’t Feel My Face, która z powodu mojego znieczulenia, wybrzmiała tym razem bardzo dosłownie.
Co do wróżki, to zdecydowałem, że chcę zostawić tego zęba na pamiątkę. Po dwóch dniach zmieniłem jednak zdanie i ząb wylądował pod poduszką. Teraz przyzwyczajam się do wielkiej dziury w ustach, a Bruno cały czas używa wyrwy jako slotu do wrzucania wszelkiego rodzaju pożywienia do buzi.
