Mój brat to małe cudo. Bardzo się do mnie uśmiecha, a i ja zaczynam coraz bardziej doceniać jego obecność. Rozwija się super. Jest bardzo kontaktowy, daje coraz wyraźniejsze znaki czego chce (czasami), a co mu się nie podoba (często!). No i uwielbia zwiedzać świat. Wszystko było by ładnie i pięknie, gdyby nie to, że jest leniuszkiem i jest bardzo mało aktywny fizycznie.
Teoretycznie już od dwóch miesięcy powinien się sam przekręcać z pleców na brzuch i odwrotnie, a jak dotąd udało mu się to może raptem trzy razy. Zaczęła nawet przychodzić do niego fizjoterapeutka Marzena, której zresztą bardzo pomagam w ćwiczeniu braciszka. Niestety mimo tych wszystkich wysiłków, łobuz nadal nie chce się przekręcać. Matka ma przeczucie, że ta ospałość ruchowa może być spowodowana jego spłaszczoną główką, która niestety coraz bardziej rośnie na boki. Byliśmy już nawet w Lublinie (ze wszystkich miejsc na świecie!) na konsultacji z polecaną panią doktor, ale mimo tych wszystkich wysiłków nadal nie wykazuje dużych chęci do ruchu.
Dlatego Stwórcy zastanawiają się nad specjalnym kaskiem, który miałby pomóc główce odpowiednio się kształtować i najprawdopodobniej czekają nas przymusowe wycieczki do Berlina. Jeśli do tego dojdzie to wakacje zimowe w ciepłych krajach niestety będziemy mogli sobie podarować. Co tam jednak wakacje. Mój brat jest najważniejszy i jak będzie trzeba to sam mu oddam wszystkie moje oszczędności, żeby tylko był zdrów.
